Analiza i interpretacja obrazu lament orfeusza. Zapraszamy do naszych zbiorów zgromadzonych w działach: Ściągi gotowce wydrukowane, czy też Ebuda-cd - ściągi na płycie. Oprócz: Analiza i interpretacja obrazu lament orfeusza. Użytkownicy szukali również w naszych zbiorach: antek cwaniak streszczenie. georges duby rycerska miłość.
Premiera Mistrza i Małgorzaty zamykająca sezon 2013/2014 w Teatrze im. J. Osterwy w Lublinie to spektakl, który mierzy się z arcydziełem literackim poprzez świadomą rezygnację z niektórych jego wątków, zdarzeń i postaci. Artur Tyszkiewicz, reżyserując spektakl na podstawie własnego scenariusza, pominął w nim opowieść biblijną, co na etapie zapowiedzi zdawało się niebezpieczną szarżą wobec klasycznej pozycji. Jednak widowisko, mimo pewnych przesunięć tematycznych, okazało się niezwykle historii Jeszui i Poncjusza Piłata pozbawiła przedstawienie możliwości porównania par bohaterów. O ile więc Mateusz Lewita i Ha-Nocri oraz mistrz i Małgorzata skupiają uwagę odbiorcy wokół problemu wierności, oddania drugiemu człowiekowi i poczucia winy, to bez tego paralelnego układu akcent przesuwa się na kwestię metafizycznych potrzeb człowieka. W tym układzie silniej wybrzmiewa wołanie o transcendentne przeżycie i istotniejszej wagi nabiera rozważanie o istocie dobra i związku z tą redukcją nie ma odległych o tysiąclecia czasów i diametralnie różnych miejsc akcji, a rzeczywistość Mistrza i Małgorzaty mieści się pod kopułą variétés (scenografia i kostiumy Justyna Elminowska), która jest właściwie tancbudą na kształt polskich wyobrażeń – z girlandami nagich żarówek w różnych kolorach i przebojami Violetty Villas, przy których bawią się wciągani na scenę widzowie. Albo wesołego miasteczka z karuzelą o charakterystycznych figurach – koniem i łabędziem. A może i cyrkiem , bo nad estradą góruje maska uśmiechniętego clowna. Jak nie odczytywać, to terytorium niższej sztuki, gdzie się serwuje prostą rozrywkę i proponuje jarmarczny klimat. Realistyczna opowieść o życiu zniewolonych systemem politycznym obywateli i wydarzenia baśniowej natury splatają się w groteskę, dając przy tym świadectwo namysłu nad duchowością człowieka i refleksji nad rozrywkowego teatrzyku w czarno-biały wzór jest zarazem szachownicą, na której Woland rozegra partię szachów z kotem. W jednej z figur karuzeli z czasem rozpoznajemy przemienionego w wieprza lokatora z parteru, Mikołaja Iwanowicza , na grzbiecie którego Natasza odbywa swój lot. Scena obrotowa, powolniejąca w ruchu i zatopiona w chłodnym błękicie światła, staje się depresyjnym miejscem więzienia dla niewygodnych w stalinowskim systemie ludzi – szpitalem psychiatrycznym, a szaleńczo wirująca z Małgorzatą o złocistym ciele – sceną triumfalnego uwolnienia od wszelkich lęków w imię miłości. Taka kondensacja, kiedy literalne składniki przedstawienia zyskują siłę metaforycznego przesłania, stanowi ważną jakość tego teatralnego inscenizator musiał się zmierzyć z problemem przełożenia na język sceny tekstu, którego świat przedstawiony składa się z tak różnorodnych gatunkowo partii. Ponadto musiał znaleźć teatralną ekwiwalencję dla zdań podobnej natury: „I wtedy skwarne powietrze zgęstniało nad Berliozem i wysunął się z owego powietrza przezroczysty, nad wyraz przedziwny obywatel” albo: „Tylko teraz nie był już ulepiony z powietrza, był normalny z krwi i kości”. A przecież takim opisem świat Bułhakowa osiągnięcia tego efektu kapitalne znaczenie miała decyzja przekomponowania wnętrza teatru, w wyniku której scena została umieszczona w miejscu widowni. Ten manewr dał naturalną scenografię w postaci zdobnych łóż na parterze i dwu pięter balkonów. A co ważne, obrotówka zyskała nie tylko bogatą architektonicznie oprawę, ale powstało specyficzne miejsce gry, którego wysokość ma znaczenie dla budowanych obrazów. Te z kolei oddziałują nie tylko swą urodą, gdyż topografia wydarzeń przekłada się na ich aksjologiczne wartościowanie. Mała sylwetka bohatera ukazująca się „na wysokościach” nabiera bowiem uświęcającej znaczenie miała decyzja przekomponowania wnętrza teatru, w wyniku której scena została umieszczona w miejscu widowni..W tak przykrojonej powieści i tak skonstruowanym miejscu gry Woland (Przemysław Stippa) staje się wiodącą postacią. Wyróżnia się na tle ludowego miejsca rozrywki i pstrokatego towarzystwa swojej świty. A jest w niej Korowiow (Daniel Dobosz) z białym od pudru obliczem, kryzą niczym Pierrot, w kraciastych pumpach i meloniku, Behemot (Wojciech Rusin), brodaty i długowłosy kot-giermek, Azazello (Jacek Król), typ z twarzą pokrytą czarnym tatuażem i ubrany w naćwiekowane skóry, oraz słodka Hella (Lidia Olszak) – z misternym kopczykiem upiętym z blond nich postać o znieruchomiałej pod grubą warstwą make upu twarzą, w wytwornym – początkowo białym – garniturze, ze starannie przygładzonymi włosami i powściągliwa w ruchach, które wykonuje z przesadną elegancją, musi wzbudzać pewien niepokój pomieszany z zainteresowaniem: kimże on jest? Różnie się o nim mówi, bo i on się przedstawia rozmaicie. Ten „nieznajomy”, „cudzoziemiec”, „konsultant”, „poliglota”, „profesor czarnej magii” i historyk, który wie, „że Annuszka już kupiła olej słonecznikowy, i nie dość, że go kupiła, ale już go nawet rozlała”, nosi w sobie pewien paradoks. Będąc maską galanterii charakteryzującej dżentelmena, w istocie zdradza skłonność do przekraczania wszelkich norm, nielicujących z prezentowaną ogładą. Jeżeli więc domyślamy się w nim przedstawiciela ciemnej mocy, to mamy prawo się spodziewać prób czynienia przez niego wyłącznie zła. Jednak ten zakłóca znany porządek. To on staje się strażnikiem pozytywnych wartości. Przyjmuje rolę ogniwa pośredniego między Wszechwiedzącym, który ujmuje każdego w swych dalekosiężnych planach, a człowiekiem zostawionym w otchłani niewiedzy i przerastającej go odpowiedzialności, bo – jak Bezdomny mówi do Berlioza, ateisty – „po to, żeby czymś kierować, trzeba bądź co bądź mieć dokładny plan, obejmujący jakiś możliwie przyzwoity okres czasu. Pozwoli więc pan, że go zapytam, jak człowiek może czymkolwiek kierować, skoro pozbawiony jest nie tylko możliwości planowania na choćby śmiesznie krótki czas, no, powiedzmy, na tysiąc lat, ale nie może ponadto ręczyć za to, co się z nim samym stanie następnego dnia?” I w dalszym wywodzie sugeruje wniosek: „Czy nie słuszniej byłoby uznać, że pokierował nim ktoś zupełnie inny? Tu miejsce na Wolanda – spiritus movens różnych dziwnych wydarzeń w powieściowej Moskwie – zamiany kart w czerwońce i czerwońców w kawałki papieru w bufetowej kasie, seansu, po którym dwa tysiące widzów wyskoczyło na ulicę jak ich Pan Bóg stworzył, udziału Małgorzaty w wiosennym balu pełni Księżyca w roli gospodyni, porwanie pięciu naczelników z wydziału rozrywek, powrotu pisarza i kobiety z kwiatami mimozy do sutereny przy zaułku Arbackim oraz „wielu jeszcze innych rzeczy, których się nawet nie chce powtarzać”. W teologii Bóg zakreśla horyzont dążeń, a diabeł w ramach sprzecznego dążenia stara się je pokrzyżować. Tymczasem u Bułhakowa i w inscenizacji Tyszkiewicza wyraźnie widać, że obydwie siły sprawcze wyrastają „z tego samego pnia”, z metafizycznych tęsknot człowieka, bo jak Bezdomny zwraca się do Berlioza: „[…] na pożegnanie błagam pana, niech pan uwierzy chociaż w to, że istnieje diabeł. O nic więcej nie proszę. Niech mi pan wierzy, że na to istnieje siódmy dowód, nie do obalenia, i dowód ten niebawem zostanie panu przedstawiony”. W zateizowanym świecie, w którym najwyższą instancją jest milicja i częściej się jej wzywa niż imienia Najwyższego, jakiś byt pośredni zdaje się konieczny dla sprostania trudom ludzkiej Woland w finale występuje w kostiumie identycznego co na początku kroju, ale już czarnego koloru. Kiedy jego tożsamość może się już potwierdzić jako kogoś, kto dał ludziom trochę szczęścia, a przynajmniej wyrównał rachunki krzywd. Zanim to jednak nastąpi, przedstawiciel ciemnej siły, jakby sam dociekał własnej istoty, znika z terenu wesołego miasteczka i z wysokości balkonu spogląda na ten świat. Widzimy jego nagą sylwetkę – uwzniośloną zajmowanym miejscem i „szczerością ciała”. Potem zakłada czarny trykot i koźli łeb. Chwilę trwa w triumfalnej pozie, poddając się ostremu rytmowi muzyki, by wrócić na dół już w czarnym garniturze identycznego co poprzednio kroju. Świadomy, że jest „częścią tej siły/, która wiecznie zła pragnąc,/ wiecznie czyni dobro”. Odebrał Bogu część atrybutów, ale tym samym uprawdopodobnił istnienie mocy nadprzyrodzonej. A w społeczeństwie z Mistrza i Małgorzaty, utrzymywanym w ryzach przez inwigilację i donosy, to wyzwalające radość chwilowe zadośćuczynienie ludzkim krzywdom wydaje się wartością im. J. Osterwy w LublinieMichaił BułhakowMistrz i Małgorzata przekład: Irena Lewandowska i Witold Dąbrowskiadaptacja i reżyseria: Artur Tyszkiewiczscenografia i kostiumy: Justyna Elminowskamuzyka i opracowanie muzyczne: Jacek Grudzieńruch sceniczny: Maćko Prusakpremiera: Aby znaleźć interesują Cię ściągę, prace czy też wypracowanie na temat: Zapraszamy do naszych zbiorów zgromadzonych w działach: Ściągi gotowce wydrukowane, czy też Ebuda-cd - ściągi na płycie. Oprócz: Użytkownicy szukali również w naszych zbiorach: fundament nieba i ziemi czytanie ze zrozumieniem. cena: 25,98 złcena z rabatem: 20,78 zł Pełny opis książki: Mistrz i Małgorzata opis lekturyWydanie Mistrza i Małgorzaty kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika - „pewniak na teście”, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Książka zawiera pełen tekst lektury. Na końcu książki zamieszczono opracowanie, w którym znajduje się bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera ponadto plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów. Przedstawiamy jedną z najpoczytniejszych i najbardziej znanych powieści XX wieku. Intrygująca, kontrowersyjna, wciągająca czytelnika niezwykłą akcją i niespodziewanym biegiem wydarzeń; bawi, wzrusza, zaskakuje i prowokuje do rozmyślań. Historia pary zakochanych - tytułowych Mistrza i Małgorzaty - łączy się z relacją z Jerozolimy pod władzą Poncjusza Piłata i jego spotkania z naprawdę niezwykłym więźniem, ale przede wszystkim z opowieścią o wizycie w komunistycznej Moskwie prawdziwego Szatana i dobranej grupy jego oddanych sług. Tam, gdzie pojawia się Szatan, pozory znikają, nic już nie jest takie, jak przedtem, i dzieją się niewytłumaczalne racjonalnie rzeczy - ale czy rzeczywiście zawsze wynika z nich tylko zło? Powieść w całkowicie nowym, pełnym tłumaczeniu, zgodnym z oryginałem i pozbawionym cięć dokonanych na nim przez rosyjską cenzurę! Opracowanie książki zawarte w tym wydaniu sprawi, że lektura będzie przyjemniejsza, a lekcje polskiego staną się proste i zrozumiałe. Twarda oprawa gwarantuje trwałość książki i znakomity wygląd na półce!recenzje Powieść w całkowicie nowym, pełnym tłumaczeniu, zgodnym z oryginałem i pozbawionym cięć dokonanych na nim przez rosyjską cenzurę! (...) Nie chcę po raz kolejny rozwodzić się nad wydaniem książki od wydawnictwa Greg, ale ciągle jestem zachwycona tą ich dbałością o każdy szczegół. Widać, że przykładają ogromną uwagę do zadowolenia klienta (...) Książka Bułhakowa zaimponowała mi niesamowicie. Ogólnie rzecz ujmując, dosłownie podziwiam umiejętności autora. Stworzyć coś tak fantastycznego z pewnością nie było łatwo, a jeszcze z takim rozmachem, dowcipem i fantazją, to już w zupełności. Mam wrażenie, że Mistrza i Małgorzatę można czytać wielokrotnie i za każdym razem odkrywać w tej książce coś nowego. Gorąco polecam tak znaną, a jednocześnie tak dobrą lekturę. kupujący tę książkę kupili też...spis treściMistrz i Małgorzata Część I Rozdział I. Nigdy nie rozmawiajcie z obcymi Rozdział II. Poncjusz Piłat Rozdział III. Siódmy dowód Rozdział IV. Gonitwa Rozdział V. Co miało miejsce w Gribojedowie Rozdział VI. Schizofrenia, jak było mówione Rozdział VII. Feralne mieszkanie Rozdział VIII. Rozgrywka pomiędzy profesorem a poetą Rozdział IX. Głupie żarty Korowiowa Rozdział X. Nowiny z Jałty Rozdział XI. Iwan rozdwojony Rozdział XII. Czarna magia i jej zdemaskowanie Rozdział XIII. Nadchodzi bohater Rozdział XIV. Kogut wybawca Rozdział XV. Co się śniło Nikanorowi Iwanowiczowi Rozdział XVI. Kaźń Rozdział XVII. Dzień pełen cudów i dziwów Rozdział XVIII. Niefortunni goście Część II Rozdział XIX. Małgorzata Rozdział XX. Maść Azazella Rozdział XXI. Lot Rozdział XXII. W blasku świec Rozdział XXIII. Wielki bal u Szatana Rozdział XXIV. Wykradnięcie Mistrza Rozdział XXV. W jaki sposób prokurator starał się ocalić Judę z Kiriatu Rozdział XXVI. Ostatnia posługa Rozdział XXVII. Kres mieszkania pod pięćdziesiątką Rozdział XXVIII. Ostatnie perypetie Korowiowa i Behemota Rozdział XXIX. Los Mistrza i Małgorzaty zostaje rozstrzygnięty Rozdział XXX. Już czas! Już czas! Rozdział XXXI. Worobiowe Góry Rozdział XXXII. Darowanie win i przystań na wieki Epilog Krótkie opracowanie Krótko o utworze Krótkie streszczenie Motywy Opracowanie Biografia Michaiła Bułhakowa Geneza utworu Okoliczności powstania utworu Co jest tematem utworu? Wyjaśnienie tytułu utworu Czas i miejsce akcji Bohaterowie utworu Plan wydarzeń Streszczenie szczegółowe Charakterystyka głównych bohaterów Mistrz Małgorzata Nikołajewna Poncjusz Piłat Jeszua Ha-Nocri Woland Charakterystyka pozostałych postaci Michał Aleksandrowicz Berlioz Iwan Nikołajewicz Ponyriow (Bezdomny) Mateusz Lewita Problematyka utworu Obraz totalitarnego państwa. Groteska Realia życia codziennego Sztuka w służbie systemu Szpital psychiatryczny Artysta w świecie piłatyzmu. Motyw mistrza i ucznia Relacja między Faustem a Mistrzem i Małgorzatą Gatunek utworu Narrator i styl powieści M. Bułhakowa Symbolika natury w Mistrzu i Małgorzacie Budowa utworu Indeks komentarzy Legenda o popielu scenariusz. Zapraszamy do naszych zbiorów zgromadzonych w działach: Ściągi gotowce wydrukowane, czy też Ebuda-cd - ściągi na płycie. Oprócz: Legenda o popielu scenariusz. Użytkownicy szukali również w naszych zbiorach: przyklady laurek. przemowa przejscia na emeryture. sprawdzian czwartoklasisty operon 2011 karta
Jesteś w:Ostatni dzwonek -> Mistrz i Małgorzata Poncjusz Piłat – rzymski piąty procurator Judei, jest główną postacią powieści mistrza. Skazuje Jeszuę Ha – Nocri na śmierć, a następnie z powodu niesprawiedliwego wyroku oraz poprzez zaprzeczenie własnej tożsamości i wyznawanych zasad, czuje wyrzuty sumienia i marzy o pośmiertnym spotkaniu ze skazańcem, któremu nie zdążył czegoś dopowiedzieć... Obmyśla również podstępny plan zgładzenia Judy z Kiriatu. Mateusz Lewita – były poborca podatków, jedyny uczeń Jeszui, porzucił swój zawód i został słuchaczem nauki wędrownego filozofa. Wierzy w Boga, lecz widoczny jest jego bunt przeciwko Niemu – ma to miejsce w momencie, gdy Mateusz obserwuje swojego „mistrza” skazanego na śmierć i przeczuwa jego bezgraniczne cierpienia: „ – Przeklinam ciebie, Boże! (...) - Jesteś głuchy! – (...) Gdybyś nie był głuchy, usłyszałbyś mnie i zabiłbyś go w tejże chwili!” Juda z Kiriatu – zdrajca, gościł u siebie Jeszuę, pragnąc poznać jego poglądy na temat religii i władzy, a następnie doniósł na niego arcykapłanom z Sanhedrynu. Jeszua został pojmany i skazany na śmierć. Zabity na rozkaz Piłata. Morderstwo zostało perfekcyjnie przygotowane: „ – Ach, Afraniuszu, wiesz, co mi nagle przyszło do głowy? A może to było samobójstwo? (...) - Ach, w tym mieście wszystko jest możliwe. Gotów jestem pójść o zakład, że nie minie wiele czasu, a słuchy o tym rozejdą się po całym Jeruszalaim.” Ewangelia Judasza – zredagowany w języku koptyjskim manuskrypt odkryty w Egipcie około 1970 roku, ujawniony w 2004 roku, a głoszony w 2006. Prawdopodobnie mógł powstać na przełomie III i IV wieku. Według teologów jest tworem „opozycjonistów”, którzy negowali Kościół wczesnochrześcijański. Apokryf prezentuje inne rozumienie Biblii, czyniąc z Judasza realizatora Boskiego planu. Dzięki zdradzie „odkupienie przez krzyż” stało się możliwe. Judasz wypełnił tylko wolę Chrystusa, a Ten podkreślał jego wyższość nad innymi apostołami. Według niniejszej „legendy” Judasz najlepiej pojął naukę Mistrza i wyświadczył mu ostatnią przysługę. Centurion Marek Szczurza Śmierć – olbrzym, dowódca legionu w służbie procuratora. Kiedyś, podczas walk w Dolinie Dziewic został zaatakowany przez Germanów. Ocaliła go defensywna akcja Piłata. Afraniusz – tajny agent, wiernie służy namiestnikowi, szybki i przebiegły, sprawnie wypełnia wolę Piłata, uśmierca Judy z Kiriatu. Świadek kaźni Jeszui. Służą mu doświadczeni i zaufani żołnierze, np. Tolmaj. Nisa – piękna Greczynka, wspólniczka w zabójstwie kiriatczyka, zdradziecki Juda podkochiwał się w niej; spełniła prośbę Afraniusza i wywiodła Judę poza miasto, w okolice ogrodu Getsemani. Kajfasz – przewodniczący Sanhedrynu, uznał działalność Ha – Nocri za niebezpieczną i zdecydował o uwolnieniu Bar inne artykuły:Partner serwisu: kontakt | polityka cookies
\n \nmateusz lewita mistrz i małgorzata
Mistrz i Małgorzata ingyenes filmeket közvetít magyarul felirattal. Nézd meg a filmet online, vagy nézd meg a legjobb ingyenes 1080p HD videókat az asztalon, laptopon, notebookon, lapon, iPhone-on, iPad-on, Mac Pro-on és több. Michaił Bułhakow tłumaczenie Irena Lewandowska i Witold Dąbrowski Reżyseria i adaptacja: Waldemar Raźniak Scenografia i światło: Urszula Bartos-Gęsikowska Kostiumy: Martyna Kander Muzyka: Karol Nepelski Ruch sceniczny: Liwia Bargieł Asystent reżysera: Łukasz Borkowski W muzyce do przedstawienia wykorzystano cytaty z utworów H. Berlioza, C. Saint-Saënsa, R. Straussa i D. Szostakowicza Spektakl dyplomowy studentów IV roku Wydziału Aktorskiego. Występują: M, Jeszua Ha-Nocri: Maciej Hanczewski Stalin: Katarzyna Ucherska Piłat: Kamil Maria Banasiak Małgorzata, Jelena: Katarzyna Pośpiech Iwan Bezdomny, Mateusz Lewita, Żdanow: Mateusz Łapka Woland, Strawiński: Eryk Kulm Asasello, Woroszyłow, asystent Strawińskiego: Jowita Stępniak Behemot, Jagoda: Aleksander Sosiński Korowiow, Mołotow: Malwina Turek Natasza, Kaganowicz: Kim Grygierzec Berlioz, Hella, Mikojan: Łukasz Borkowski (gościnnie) W nagraniu muzyki do przedstawienia wzięła udział Olga Rusin (sopran). UWAGA, w spektaklu używane jest światło stroboskopowe. Premiera 9 stycznia 2015, Teatr Collegium Nobilium Polecamy zdjęcia z prób i zdjęcia ze spektaklu Teaser spektaklu „Jedynym wyjściem było rozdanie majątku narodowego kolesiom – i tak zrobili. Przeprowadzili kryminalne przetargi ‚pod zastaw’ i za darmo, drogą oszustwa rozdali wszystko młodym ludziom, którzy stali się z dnia na dzień potężnymi biznesmenami. I w tym samym momencie zlikwidowali u nas, i to na zawsze, prawowitość prywatnej własności. (…) Powstał więc kryminalny system, w którym władza jest zrośnięta z własnością. Mamy system, gdzie niezależnego biznesu nie ma, niezależnych pieniędzy nie ma, niezależnego społeczeństwa obywatelskiego nie ma. Niezależnych organizacji społecznych nie ma. Niezależnej polityki nie ma” – pisze o współczesnej Rosji Grigorij Jawliński. Jak daleko rzeczywistość NEPu różni się od współczesności? Czy można tu mówić o wolności jednostki, o demokracji? Jak w takiej rzeczywistości mają się odnaleźć artyści? Jaką rolę odgrywa w niej religia i Bóg? Czy punkowy performans na tle ikonostasu jest wyrazem bezsilności, wołaniem o pomoc, czy zaczątkiem nowej rewolucji? Wielką powieść Michaiła Bułhakowa traktujemy jako studium zmagania się jednostki z systemem – nie tylko totalitarnym. Wszak „wszelka władza jest gwałtem zadawanym ludziom”. Jest to również próba wprzęgnięcia metafizyki w proces odnowy społeczeństwa, nawet za cenę mitycznego paktu z diabłem. Kto jest Wolandem XXI wieku? czas trwania: 2,5 godz. (1 przerwa) Charakteryzacja Małgorzata Chmielewska i uczniowie Stusium Technik Scenograficznych Media o spektaklu: Karol Płatek: Powieść i dobudówka, Teatr dla Was Natalia Kamińska: Tchórzostwo i inne diabelstwa, Karolina Matuszewska: Bal debiutantów u Wolanda, BILETY: 30 zł (normalny), 20 zł (ulgowy) online: Rezerwacja: @ tel. 22 635 99 39 Spektakle w sezonie 2014/2015 7. stycznia, godz. 19:00 8. stycznia, godz. 19:00 9. stycznia, godz. 19:00 10. stycznia, godz. 19:00 11. stycznia, godz. 19:00 12. stycznia, godz. 19:00 31. stycznia, godz. 19:00 3. lutego, godz. 19:00 7. lutego, godz. 19:00 8. lutego, godz. 19:00 9. lutego, godz. 19:00 10. marca, godz. 19:00 11. marca, godz. 19:00 12. marca, godz. 19:00 13. marca, godz. 19:00 14. marca, godz. 19:00 15. marca, godz. 19:00 14. kwietnia, godz. 19:00 15. kwietnia, godz. 19:00 16. kwietnia, godz. 19:00 17. kwietnia, godz. 19:00 22. maja, godz. 19:00 23. maja, godz. 19:00 24. maja, godz. 19:00 25. maja, godz. 19:00 Eskorta z trzema więźniami ruszyła w kierunku Nagiej Góry. Tu miało nastąpić ukrzyżowanie skazańców. Ruchy wojsk oraz jednego ze skazanych – Jeszuę obserwował Mateusz Lewita. Modlił się o szybką śmierć dla swojego nauczyciela, ale Bóg nie wysłuchiwał jego próśb. Mateusz zawrócił do miasta i w sklepie ukradł nóż.
Obsada: Jakub Brucheiser (Mistrz ) Beata Kępa / Maja Gadzińska (Małgorzata ) Robert Gonera (gośc,.)/ Marek Richter / Cezary Rybiński (gośc.) (Woland ) Marek Sadowski / Tomasz Więcek (Korowiew ) Tomasz Gregor/ Aleksy Perski (Azazello/Iwanowicz Nikanor ) Marcin Słabowski / Sebastian Wisłocki (Behemot ) Maciej Glaza (gośc.) / Maciej Podgórzak (Jeszua ) Krzysztof Kowalski (Piłat) Paweł Czajka / Marek Kaczanowski (gośc.) (Kajfasz ) Mateusz Deskiewicz / Filip Bieliński (Iwan Bezdomny ) Jacek Wester (Berlioz/Popławski ) Marta Burdynowicz (gośc.) / Adrianna Koss (Annuszka ) Maciej Podgórzak / Krzysztof Wojciechowski (Mateusz Lewita ) Karolina Trębacz / Katarzyna Wojasińska (Hella ) Anna Tomaszuk (Frieda) Ewa Walczak / Oliwia Drożdzyk (ad) (Natasza ) Tomasz Więcek (Bengalski/Lekarz ) Tomasz Gregor / Sasza Reznikow (Wieprz ) Andrzej Śledź (Stiopa Lichodiejew/Sekretarz, Bufetowy/Sieplejarow)
Trzecioteścik z angielskiego do wydruku. Zapraszamy do naszych zbiorów zgromadzonych w działach: Ściągi gotowce wydrukowane, czy też Ebuda-cd - ściągi na płycie. Oprócz: Trzecioteścik z angielskiego do wydruku. Użytkownicy szukali również w naszych zbiorach: pożegnanie nauczyciela odchodzącego na emeryturę przemówienie. G3CcuL9. 245 342 143 361 133 12 9 291 0

mateusz lewita mistrz i małgorzata