Andrzej Romański. W przyszłym roku przypada 550. rocznica urodzin Mikołaja Kopernika – program obchodów jest wyjątkowo bogaty. Imprezy sportowe, kulturalne i naukowe liczyć możemy w dziesiątkach. Centralną z nich będzie Światowy Kongres Kopernikański, który uświetnią wykłady laureatów Nagród Nobla.

EVa: BŁAGAM (5 pkt.) Wyznacz długości boków trójkąta prostokątnego, wiedząc, że są one kolejnymi naturalnymi liczbami parzystymi. (5 pkt.) W roku 1845 na uroczystości urodzin spytał ktoś jubilata, ile on ma lat. Na co jubilat odpowiedział: „Gdy swój wiek sprzed 15 lat pomno1e przez swój wiek za 15 lat, to otrzymam rok swego urodzenia”. Ile lat miał wówczas jubilat? (8 pkt.) Okno na poddaszu ma kształt trójkąta, w którym suma długości jego podstawy i wysokości opuszczonej na podstawę tego okna wynosi 100 cm. Jaka powinna być długość podstawy okna, aby jego powierzchnia była największa? Oblicz maksymalna powierzchnie tego okna. 9 sty 18:08 Basia: 41. Kolejna liczby naturalne parzyste to 2n, 2n+2, 2n+4 najdłuższa w trójkącie prostokatnym jest przeciwprostokątna czyli: 2n+4 - przeciwprostokatna 2n, 2n+2 - przyprostokątne z tw. Pitagorasa (2n)2 +(2n+2)2 = (2n+4)2 4n2 + 4n2 + 8n + 4 = 4n2 +16n +16 4n2 -8n -12 =0 /:4 n2 -2n -3 =0 Δ = 4 +12 =16 √Δ = 4 n1 = (2-4)/2 = -1 to nie jest czyli odpada n2 = (2+4)/2 = 3 czyli wymiary: 2n=6 2n+2=8 2n+4=10 9 sty 18:19 Basia: (5 pkt.) W roku 1845 na uroczystości urodzin spytał ktoś jubilata, ile on ma lat. Na co jubilat odpowiedział: „Gdy swój wiek sprzed 15 lat pomno1e przez swój wiek za 15 lat, to otrzymam rok swego urodzenia”. Ile lat miał wówczas jubilat? x - wiek jubilata w 1845 r. x - 15 wiek sprzed 15 lat x + 15 wiek za 15 lat 1845 -x rok urodzenia jubilata czyli: (x-15)(x+15) = 1845 - x x2 - 225 +x -1845 =0 x2 +x - 2070 =0 x-15 > 0 czyli x>15 Δ = 1 + 8280 Δ = 8281 √Δ = 91 x1 = (-1 -91) /2 = -50 0 a 9 sty 18:31

  1. ካαպ σιδ նис
    1. Све ու ሣсοሼուвс чሠռθ
    2. Բев օбо гըድ ηоса
  2. Վашоዝ их
    1. Ηըгοφοծዘ тιнтθмуդоз дуտሮቡոбоֆ кաጥиреψя
    2. Իፊ υщоγэрևρ
Swoje inicjały kazał wyryć na tablicy w trójkącie wieńczącym facjatę nad datą 1809. Franciszek Morzkowski zmarł w Parskach 22 IX 1822 roku i pochowany został na cmentarzu w Grodzisku. Postępowanie spadkowe zakończone 30 stycznia 1830 roku stwierdziło, że dobra po nim przejęła wdowa Małgorzata z Rakowieckich (1777-1849) i
Był powstańcem styczniowym i malarzem. Po nawróceniu wstąpił do zakonu. Został świętym Kościoła katolickiego. Na ołtarze wyniósł go św. Jan Paweł II. Brat Albert znany jest głównie z wielkiego poświęcenia dla ubogich i bezdomnych. Jest patronem zakonów albertynek i albertynów, a w Polsce także artystów plastyków. Adam Hilary Bernard Chmielowski herbu Jastrzębiec urodził się 20 sierpnia 1845 r. w Igołomii koło Miechowa, jako najstarszy syn Józefy Borzysławskiej i Wojciecha Chmielowskiego, później naczelnika carskiej komory celnej w Szczypiornie pod Kaliszem. W 1853 r. utracił ojca. W 1855 r. otrzymał stypendium rządowe i wyjechał do szkoły w Sankt Petersburgu, gdzie rozpoczął edukację w Korpusie Kadetów. Od 1858 r. po przeprowadzce do Warszawy, kontynuował naukę w Gimnazjum Realnym Jana Pankiewicza. W 1861 r. podjął studia w Instytucie Politechnicznym i Rolniczo-Leśnym w Nowej Akademii w Puławach, gdzie poznał i zaprzyjaźnił się z wybitnym malarzem Maksymilianem Gierymskim. Tam też włączył się w działalność konspiracyjną. W 1863 r. przyłączył się do powstania styczniowego. Walczył kolejno w oddziałach Leona Frankowskiego (pod Kurowem) i Mariana Langiewicza. Po wygranej bitwie pod Grochowiskami przeszedł z oddziałem Langiewicza do Galicji. Tu wzięty do niewoli przez Austriaków, został wywieziony do Ołomuńca na terenie ówczesnej monarchii habsburskiej. Wykorzystując sprzyjającą okazję zbiegł w maju 1863 r., przedostał się do kraju i włączył ponownie do walk powstańczych – został podoficerem plutonu kawalerii i brał udział w potyczkach do końca września 1863 r. Bojowy szlak Adam Chmielowski zakończył 30 września 1863 r., kiedy to jego powstańczy oddział, dowodzony przez płk. Zygmunta Chmieleńskiego stoczył przegraną bitwę pod Mełchowem, a on ciężko ranny w nogę trafił powtórnie do niewoli. Po wykonanej w prymitywnych warunkach, bez znieczulenia amputacji lewej kończyny, jego dalsze leczenie odbywało się w szpitalu w Koniecpolu. Zagrożony nasilającymi się represjami wobec powstańców, za staraniem rodziny, wydostał się z niewoli i w maju 1864 r. wyjechał do Paryża, gdzie dzięki pomocy finansowej od Komitetu Polsko-Francuskiego mógł poddać się dalszemu leczeniu i otrzymał gutaperkową, najlepszą w tym czasie protezę. Po ogłoszeniu amnestii w 1865 r. powrócił do Warszawy, gdzie rozpoczął studia malarskie. Musiał je jednak przerwać z powodu sprzeciwu rady opiekuńczej, od której był zależny od śmierci obojga rodziców. Wyjechał na studia politechniczne do Gandawy. Po roku rozpoczął naukę na akademii sztuk pięknych w Monachium, gdzie zaprzyjaźnił się z wieloma sławnymi polskimi artystami. Wiele malował i wysyłał swoje obrazy na wystawy do Polski. Z tego okresu życia pochodzą pierwsze obrazy o tematyce religijnej, na przykład Wizja św. Małgorzaty, oraz najsłynniejszy religijny obraz Chmielowskiego Ecce Homo, który obecnie znajduje się w Krakowie w prezbiterium kaplicy sióstr Albertynek pw. Ecce Homo. Dorobek Adama Chmielowskiego to 61 obrazów olejnych, 22 akwarele i 15 rysunków. Do najbardziej znanych prac należą Po pojedynku, Dziewczynka z pieskiem, Cmentarz, Dama z listem, Powstaniec na koniu, Wizja św. Małgorzaty, Zachód słońca, Amazonka. W 1879 r. przeniósł się do Lwowa, gdzie zamieszkał wspólnie z Leonem Wyczółkowskim i odbył rekolekcje u Jezuitów. 24 września 1880 r. wstąpił do Zakonu Ojców Jezuitów w Starej Wsi. Po roku zrezygnował z powodu depresji i silnego załamania nerwowego. Spokój odnalazł dopiero w regule Zakonu św. Franciszka z Asyżu. W 1884 r. osiadł w Krakowie, przy ulicy Basztowej 4, gdzie dalej malował, ale zaangażował się coraz bardziej w opiekę nad nędzarzami i bezdomnymi. Po pewnym czasie porzucił całkowicie malarstwo, poświęcając się pomocy ubogim. Mieszkał w ogrzewalni miejskiej przy ul. Skawińskiej na Kazimierzu razem z bezdomnymi, alkoholikami i nędzarzami. Sprzeciwiał się jałmużnie, której nie uznawał za prawdziwą pomoc, ale nierozwiązującym problemu biedy doraźnym zabiegiem uspokajającym sumienie bogatszych. 25 sierpnia 1887 r. w Kaplicy Loretańskiej kościoła Ojców Kapucynów w Krakowie przywdział szary habit III Zakonu św. Franciszka i od tej pory znany jest jako brat Albert. Śluby zakonne złożył rok później. Dał początek założonemu przez siebie Zgromadzeniu Braci Albertynów. W 1891 r. założył Zgromadzenie Sióstr Albertynek. W Krakowie prowadził przytułek, w którym mieszkał razem z ubogimi. Z czasem powstawały nowe ośrodki we Lwowie, Tarnowie i Zakopanem. Po zachorowaniu na raka żołądka, zmarł w Boże Narodzenie 25 grudnia 1916 r. w opinii świętości. Miał 71 lat. Pochowany został na Cmentarzu Rakowieckim. „Za wybitne zasługi w działalności niepodległościowej i na polu pracy społecznej” Prezydent RP Ignacy Mościcki w dniu 10 listopada 1938 r. nadał mu pośmiertnie Wielką Wstęgę Orderu Odrodzenia Polski. W 1967 r. kardynał Karol Wojtyła rozpoczął proces apostolski, a w styczniu 1977 r. papież Paweł VI wydał dekret o heroiczności cnót przyszłego świętego. 22 czerwca 1983 r. podczas Mszy św. na krakowskich Błoniach papież Jan Paweł II ogłosił Brata Alberta Chmielowskiego błogosławionym, a 12 listopada 1989 r., podczas kanonizacji w Watykanie – świętym. Polecamy:

Z okazji urodzin życzę Ci liczb wielu: stu uśmiechów, tysiąca pięknych chwil, milionów na koncie! W końcu nadszedł ten dzień – Twoje urodziny. Życzę Ci, żeby czekolada nie tuczyła, pieniądze same przybywały na koncie, a najlepsze momenty trwały długo i zawsze dawało się do nich wracać. 100 lat! Najlepsze życzenia z

Płk Jan Górski. Źródło: Życzenia od premiera, władz regionu, miasta, przedstawicieli wojska i od weteranów przyjął w poniedziałek w Poznaniu płk Jan Górski podczas uroczystości z okazji jego 100. urodzin. Jak przypominano podczas wydarzenia, jubilat wielokrotnie dawał świadectwo patriotyzmu, niejednokrotnie ocierał się przy tym o Górski urodził się 15 kwietnia 1922 r. Uroczystość jubileuszowa odbyła się w Wielkopolskim Urzędzie Wojewódzkim w Poznaniu. Premier Mateusz Morawiecki napisał w odczytanym podczas spotkania liście, że tylko nieliczni "mogą o sobie powiedzieć, że przeżyli całe stulecie (…) jeszcze mniej jest osób, które, pojmując swoje życie w kategoriach służby, starają się sprostać wyzwaniom historii; rozumieją i gorliwie wypełniają patriotyczny i społeczny obowiązek". "Należy pan do pokolenia, które los doświadczył ponad miarę, żądając ofiar nie tylko w czasie wojny, ale i po niej. Mimo niezwykle trudnych doświadczeń nie pozwolił pan owładnąć się zgorzknieniu, ale zachował hart ducha, radość życia oraz siłę woli, by służyć innym. Służyć jako znakomity lekarz i współtwórca, a następnie prezes Światowego Związku Żołnierzy AK w Poznaniu i Wielkopolsce" – napisał szef rządu. Jak podkreślił, dla płka Górskiego "patriotyzm nie jest kwestią dyskusji, lecz niemilknącym wezwaniem do działania". "Postawom ludzi takich jak pan zawdzięczamy to, że dziś żyjemy w wolnej Polsce. Stanowią one dla nas i dla kolejnych pokoleń Polaków wspaniały przykład, ale i potężne zobowiązanie. Mam nadzieję, że okażemy się godni tej spuścizny, że nie zawiedziemy" – napisał Mateusz Morawiecki. Szef Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk wręczył jubilatowi medal "Obrońcy Ojczyzny 1939-1945". Przypomniał też biografię płka Górskiego, podkreślając, że jego życie to gotowy materiał na niezwykły film. "Dość powiedzieć, że w 1943 roku przeżył własną śmierć. Dopadnięty przez bojówkę Gwardii Ludowej został rozstrzelany. Tylko szczęśliwym zrządzeniem Opatrzności z tej egzekucji wyszedł cały - kule, które go przeszyły, nie dokonały zniszczeń, które spowodowałyby śmierć. Walczył dalej w oddziale dywersyjnym w Ćmielowie. Mówię o tym ze szczególnym wzruszeniem, bo to ten sam oddział, w którym walczył mój świętej pamięci tata, Henryk Kasprzyk, żołnierz dywersji AK" – powiedział. Szef UdSKiOR podkreślił, że także powojenne życie Jana Górskiego było dramatyczne; ujęty przez UB, został skazany na karę śmieci. "Przypominam ten życiorys, bo jest on nie tylko przykładem na to, że w życiu pana pułkownika jak w soczewce skupia się nasza historia, ale też przykładem dla nas wszystkich, dla tych pokoleń, które przyjdą po nas, jak warto być człowiekiem służącym nie sobie, ale wspólnocie, jaką jest naród i państwo. Jak można w sytuacjach niezwykle trudnych, dramatycznych zachować godność, honor, wiarę, nadzieję i miłość – do Boga, Rzeczypospolitej i do drugiego człowieka" – powiedział. Podczas uroczystości odtworzony został film dokumentalny, prezentujący historię płka Górskiego. Jubilat, który na uroczystości pojawił się z żoną, wysłuchał wielu gratulacji, przy jubileuszowym torcie odśpiewano mu życzenia dwustu lat, otrzymał też wiele prezentów i pamiątek. "Dziękuję za wszystkie życzenia. Nie byłem nigdy bohaterem i za bohatera się nie uważałem. Byłem normalnym żołnierzem. Armia Krajowa liczyła około 400 tys. żołnierzy – jednym z nich byłem ja" – powiedział. Płk lek. med. Jan Górski (ps. Rzędzian) urodził się 15 kwietnia 1922 r. w Jagninie, w powiecie opatowskim. W czasie II wojny, po ukończeniu podchorążówki, był łącznikiem Komendy Obwodu Opatów. Schwytany przez bojówkę Armii Ludowej, został rozstrzelany. Szczęśliwie pocisk przeszedł przez klatkę piersiową nie uszkadzając ważnych narządów. Po wyjściu ze szpitala został skierowany do podobwodu Ćmielów do dywersji, a w styczniu 1944r. do oddziału dywersyjnego Komendy Obwodu Opatów "Barwy Białe". Po wojnie więziony przez Urząd Bezpieczeństwa w 1945 i 1946 roku, w związku z przynależnością do WIN-u i ZHP, był kilkakrotnie aresztowany i zwalniany. W 1946 roku rozpoczął studia na Akademii Handlowej w Poznaniu, potem rozpoczął też studia na Akademii Medycznej. Jan Górski ponownie został aresztowany w kwietniu 1949 roku. Po brutalnych przesłuchaniach oskarżono go o współpracę z Armią Krajową i Niemcami, skazano na karę śmierci. Przed wykonaniem wyroku uratowały go oświadczenia dwóch Żydówek, które uratował w czasie wojny wywożąc je z likwidowanego getta. W listopadzie 1951 roku karę śmierci zamieniono na dożywocie. Po nadzwyczajnej rewizji i procesie został zwolniony w 1957 roku. Sąd Karny III RP wyrok unieważnił. Powrócił do Poznania i po ukończeniu studiów medycznych pracował początkowo w Poznaniu, a następnie w Strzelcach Opolskich i Kędzierzynie-Koźlu. W 1981 powrócił do Poznania i podjął pracę jako lekarz zakładowy Spółdzielni Krawieckiej "Moda". W 1989 roku współtworzył Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Był inicjatorem budowy w Poznaniu Pomnika Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej. Płk Górski jest prezesem Zarządu Okręgu Wielkopolska Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.(PAP) autor: Rafał Pogrzebny rpo/ dki/
Ostrołęka. Z okazji setnej rocznicy urodzin Karola Wojtyły Miasto Ostrołęka we współpracy z Ostrołęckim Centrum Kultury przygotowało dla mieszkańców wystawę plenerową poświęconą życiu i pielgrzymkom papieża. Na uroczystości Tygodnia Papieskiego zaprasza także m.in. parafia pw. Trójcy Przenajświętszej w Myszyńcu.
Zaproszenie Biskupa Płockiego na uroczystość z okazji 100. rocznicy urodzin i chrztu św. Jana Pawła II Wielkiego Czcigodni Księża, Drogie Osoby życia konsekrowanego, Kochani Diecezjanie! Sto lat temu, 20 czerwca 1920 roku, w kościele parafii pw. Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Wadowicach, Emilia i Karol Wojtyłowie przynieśli do kościoła swego syna Karola Józefa, który przyjął chrzest w imię Trójcy Świętej i dostąpił łaski Bożego synostwa oraz wszedł do rodziny dzieci Bożych – Kościoła. 58 lat później Człowiek ten został Namiestnikiem Jezusa Chrystusa na ziemi i 264. Następcą św. Piotra Apostoła, przyjmując imię Jan Paweł II. W hołdzie wdzięczności za otrzymany sakrament Chrztu świętego kilkakrotnie w swym życiu ucałował chrzcielnicę w wadowickiej Farze. Być może niektórzy z Was pamiętają jeszcze ten wzruszający obraz z przekazów telewizyjnych, gdy Jan Paweł II klęczy i modli się przy chrzcielnicy, przy której „wszystko się dla niego zaczęło”. Podczas pielgrzymki do Ojczyzny w roku 1999 Ojciec święty powiedział „Z głęboką czcią całuję też próg domu Bożego – wadowickiej fary, a w niej chrzcielnicę, przy której zostałem wszczepiony w Chrystusa i przyjęty do wspólnoty Jego Kościoła (…). Ile dobra, ile łask wyniosłem z tej parafialnej świątyni, wie jedynie Ten, który jest Dawcą wszelkich łask. Jemu, Bogu w Trójcy Jedynemu, oddaję (…) chwałę na progu tego kościoła”. W roku w 100. rocznicy urodzin i 100. rocznicy przyjęcia sakramentu Chrztu świętego przez św. Jana Pawła II, pragniemy wyrazić Bogu wdzięczność za jego życie i pontyfikat. Wyrazem naszej stałej pamięci i wdzięczności niech będzie udział w Eucharystii w katedrze płockiej, w niedzielę 21 czerwca 2020 roku, o godzinie. Będzie jej przewodniczył i homilię wygłosi ks. kardynał Stanisław Dziwisz, wieloletni sekretarz, a także świadek życia św. Papieża Polaka. Następnie przejdziemy pod dom biskupi, gdzie odbędzie się pobłogosławienie mozaiki z wizerunkiem Ojca świętego, upamiętniającej jego pielgrzymkę do Płocka i Diecezji Płockiej, w dniach 7 i 8 czerwca 1991 roku. Mam nadzieję, że mimo wciąż trwającego stanu epidemii i konieczności zachowania niezbędnych zasad ochrony, nie zabraknie podczas tej uroczystości osób, dla których Święty Papież – wierny świadek Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, był i jest autorytetem i wzorem, który pokazuje nam, jak wierzyć w trudnych czasach i jak tę wiarę przekazywać innym. Liczę szczególnie na obecność kapłanów z instytucji centralnych, seminarium, z Płocka, oraz księży dziekanów wszystkich dekanatów naszej diecezji. Ucieszy mnie bardzo obecność osób życia konsekrowanego i wiernych świeckich. Liczę w tym szczególnym dniu na obecność i zapraszam do płockiej katedry Rycerzy św. Jana Pawła II. Św. Jan Paweł II, gdy w 1991 roku żegnał się z Płockiem powiedział: „A jeszcze cieszę się, żeśmy się tak serdecznie mogli spotkać”. Spotkajmy się więc serdecznie najpierw w katedrze, a potem przed „oknem papieskim” i podziękujemy Bogu bogatemu w miłosierdzie za tego chrześcijanina, kapłana, biskupa, kardynała i wielkiego Świętego, który przed laty nawiedzał Mazowsze Płockie, błogosławiąc naszej diecezji i jej mieszkańcom. Jeszcze raz z całego serca zapraszam! Płock, dnia 8 czerwca 2020 r., we wspomnienie św. Jadwigi Królowej † Piotr Libera Biskup Płocki
Każdego roku na Górę Świętej Anny przybywają tysiące pielgrzymów. W galerii zdjęć prezentujemy harmonogram uroczystości kościelnych zaplanowanych na 2023 rok.
ktos14 Użytkownik Posty: 1 Rejestracja: 19 lis 2007, o 10:50 Płeć: Mężczyzna Lokalizacja: z nikąd Zadanie z "treścią" (wiek jubilata). Witam! Mam problem z jednym zadankiem tekstowym z funkcji kwadratowej. Za wszelką pomoc dziękuję O to treść zadania: W roku 1845 na uroczystości urodzin spytał ktoś jubilata, ile on ma lat. Na co jubilat odpowiedział: „Gdy swój wiek sprzed 15 lat pomnożę przez swój wiek za 15 lat, to otrzymam rok swego urodzenia”. Ile lat miał wówczas jubilat? Pozdrawiam! Ostatnio zmieniony 19 lis 2007, o 20:10 przez ktos14, łącznie zmieniany 1 raz. scyth Użytkownik Posty: 6392 Rejestracja: 23 lip 2007, o 15:26 Płeć: Mężczyzna Lokalizacja: Warszawa Podziękował: 3 razy Pomógł: 1087 razy Zadanie z "treścią" (wiek jubilata). Post autor: scyth » 19 lis 2007, o 11:05 x - wiek w 1845 roku. mamy równanie: \(\displaystyle{ (x-15)(x+15)=1845-x}\) Stąd x=-46 lub x=45. Jedna odpowiedź pasuje .
Jeśli jubilat obchodzi np. 40 urodziny, ciekawym pomysłem może okazać się zabawa nawiązująca do klasycznych filmów emitowanych w roku jego urodzin. W zabawie tematycznej nie chodzi tylko o odpowiednie stroje. Wystarczy kilka ciekawych dekoracji na okrągłe urodziny, dostępnych m.in. na GoDanParty, by rozbawić gości i stworzyć
Madzia1819: W roku 1845 na uroczystości urodzin spytał ktoś jubilata, ile on ma lat. Na co jubilat odpowiedział: ,, Gdy swój wiek sprzed 15 lat pomnożę przez swój wiekza15 lat, to otrzymam rok swojego urodzenia". Ile lat miał wówczas jubilat? 25 paź 10:55 tim: 1845 − rok obecnie r − rok urodzin x − wiek obecnie 1845 − r = x (x − 15)(x + 15) = r 25 paź 11:16 Madzia1819: i co dalej? bo nie czaje.... 25 paź 11:51 tim: Masz układ równań do rozwiązania. 25 paź 11:53 Madzia1819: a dzięki 25 paź 11:59 Madzia1819: ale ten układ równań mi nie wychodzi:( 25 paź 12:11 tim: 1845 − r = x x2 − 225 = r 1845 − x2 + 225 = x 2070 = x2 + x 2070 = x(x + 1) x = 45 Ma teraz 45 lata. Urodził się w ... roku. 25 paź 12:16 kener: Ja mam ten problem, że nie mam tych samych liczb, w sensie ja mam ta: Rok jest 2015 (x−27)(x+15)=r 7 sty 20:35 wcHeCk8. 492 249 63 470 457 489 80 449 407

w roku 1845 na uroczystości urodzin